Gromadzenie doświadczeń, podejmowanie prób i ćwiczenia prowadzą do rozwijania samodzielności u dzieci. Już około pierwszego roku życia dzieci stawiają pierwsze kroki w kierunku samodzielności. Ale jak tu budować pewność siebie i wiarę we własne siły gdy z boku słychać komunikaty:
„Nie rusz tego, ja to zrobię”
„Daj pomogę Ci to będzie szybciej”
„Poczekaj, ja zrobię to lepiej”.
Zauważam, że coraz więcej dzieci trafiających do przedszkola nie potrafi samodzielnie jeść, dzieci nie podejmują prób samodzielnego ubierania się czy rozbierania a sprzątanie po sobie zabawek jest im zupełnie obce. Nie wspomnę o samoobsłudze jeśli chodzi o załatwianie potrzeb fizjologicznych. A przecież są to naturalne kroki na ścieżce rozwoju każdego dziecka.
Dlaczego rodzice blokują samodzielność dzieci?
Wiem, rodzice chcą dobrze ale jest cienka granica między pomocą a wyręczaniem. To jakie dziecko będzie w przyszłości w ogromnej mierze zależy oczywiście od rodziców. Tak wiem, że jest pewien rodzaj strachu gdy dziecko zaczyna przejawiać oznaki niezależności „Moje maleństwo już nie jest takie malutkie…”. Mamo, tato przeskoczcie wątpliwości, strach oraz lęk i pozwólcie dzieciom stawiać kroki w kierunku samorozwoju. W końcu wszyscy chcemy dla waszych pociech jak najlepiej.
Co zrobić by dziecko było samodzielne?
Pozwólmy dzieciom doświadczać, rozwiązywać problemy, dokonywać drobnych wyborów i poznawać świat. Pokażmy im jakie ogromne mają możliwości i ile potrafią zrobić same. Niech mają satysfakcję z tego co robią i budują pewność siebie. Nie zniechęcaj a zachęcaj! Pochwal za próbę samodzielności nawet jeśli nic z tego nie wyszło, następnym razem na pewno się uda. Drodzy rodzice, wymaga to oczywiście od Was poświęcenia większej ilości czasu i cierpliwości. Niemniej jednak, jestem pewna, że w przyszłości dzieci będą Wam za to wdzięczne.
